*حرفهای دین خراب کن ! در دفاع مقدس
بسم الله الرحمان الرحیم
*یک سوزن به خود ...!؟
✍️....
* اشاره :
مدتی است با خود؛ درگیرم که این مطلب را با مخاطب؛ در میان بگذارم ؛یا نه ؟از زمانی که در کتاب "حماسه حسینی"شهیدمطهری ؛ اصطلاح "حرفهای دین خراب کن" را خواندم ؛ نکته ای ذهنم را دائما" درگیر کرده ! موضوعی که تشخیص "سره" از "ناسره" اش ؛ اندکی سخت و البته نیاز به کاربرد تفکر بجای تعصب دارد؛ معهذا صحبتهای اخیر آیت الله "فاطمی نیا" بر آن م داشت تا خاطرهء شبه داری که در کتاب "سلام بر ابراهیم"تحت عنوان "داستان گمنامی" ؛ وجود دارد را با مخاطبین در میان گذاشته ؛ و از نظرات تکمیلی دوستان نیز استفاده کرده و بازخورد طرح اینگونه شبهه زدایی ها را تجربه کنم ؛ هرچندکه در یادداشتهای قبلی تجربیاتی کسب کرده ام. لذا ابتدا خلاصه ایی از بیانات علامه شهیدمطهری "ره" و آیت الله فاطمی نیا (حفظهم الله) با ذکر لینک مشروح سخنان ایشان؛ را مرور کرده و سپس داستان گمنامی و سخنرانی آقای "پناهیان" راجع به داستان گمنامی ؛ موردنقد و بررسی قرار گرفته و در انتها نظرات بعضی مراجع و مراکز پاسخگویی به شبهات دینی، بطور اجمالی از مشروح پاسخ شان ؛ آورده می شود .
☜....
_ سابقه 1:
"علامه شهیدمرتضی مطهری" :
"پیشوایان دین از زمان پیغمبر اکرم و زمان ائمه اطهار دستور اکید و بلیغ دادهاند که باید نام حسین بن علی زنده بماند، باید مصیبت حسین بن علی هر سال تجدید بشود، چرا؟ بحث در این «چرا» است. این چه دستوری است در اسلام؟ چرا این همه ائمه دین به این موضوع اهتمام داشتند؟ چرا برای زیارت حسین بن علی این همه اهتمام و ترغیب است، این همه تشویق است؟ ما باید به این «چرا» دقت کنیم. ممکن است کسی بگوید: «این برای این است که تسلی خاطری برای حضرت زهرا باشد.» آیا این حرف مسخره نیست که بعد از هزار و چهار صد سال، هنوز حضرت زهرا احتیاج به تسلیت داشته باشد؟ در صورتی که به نصّ خود امام حسین و به حکم ضرورت دین، بعد از شهادت امام حسین دیگر امام حسین و حضرت زهرا نزد یکدیگر هستند. این چه حرفی است؟! مگر حضرت زهرا بچه است که بعد از هزار و چهار صد سال هنوز هم دائماً به سر خودش بزند، گریه کند، بعد ما برویم به ایشان سرسلامتی بدهیم! این حرفها دین را خراب میکند". * آدرس :( حماسۀ حسینی، ج 1، ص:78 ) صوتی ⬅️
یکی از بچه‌های محل که همراه ابراهیم به جبهه آمده بود. در ارتفاعات بازی دراز به شهادت رسید و پیکرش جا ماند. ابراهیم وقتی مطلع شد، خیلی تلاش کرد که به سمت ارتفاعات برود. ولی به علت حساسیت منطقه و حضور نیروهای دشمن، فرماندهان اجازه چنین کاری را به او ندادند. ابراهیم هم روی حرف فرماندهی چیزی نگفت و اطاعت کرد. یک ماه بعد که منطقه آرام شد. یک شب ابراهیم بالای ارتفاعات رفت و توانست پیکر این شهید را پیدا کند و با خودش به عقب منتقل کند. بعد با هم مرخصی گرفتیم و به همراه جنازه این شهید به تهران اومدیم و در تشییع پیکر شهید شرکت کردیم. چند روزی تهران ماندیم که کارهای شخصی را انجام دهیم. در روز بازگشت با ابراهیم به مسجد محمدی رفتیم. بعد از نماز، پدر همان شهید جلو آمد و سلام و علیک کرد و ضمن عرض تشکر گفت: "آقا ابراهیم، دیشب پسرم رو تو خواب دیدم که از دست شما ناراحت بود". ابراهیم که داشت لبخند می‌زد یکدفعه لبهاش جمع شد و با چشمانی بزرگ شده پرسید: "چرا حاج آقا؟! ما با سختی پسرتونر و آوردیم عقب" پدر شهید با کلامی بغض‌آلود ادامه داد: "می‌دونم، اما پسرم توی خواب گفت: اون یک ماه که ما گمنام توی کوه افتاده بودیم مرتب مادر سادات حضرت زهرا (س) به ما سر می‌زد و خیلی برای ما خوب بود. اما از زمانی که پیکر ما برگشته دیگه این خبرا نیست و می‌گن این افتخار برای شهدای گمنامه ." ابراهیم که اشک توی چشمانش جمع شده بود دیگه نتونست خودش رو کنترل کند و گریه‌اش گرفت. پدر شهید هم همینطور. بعد از آن بود که همیشه در دعاهای ابراهیم آرزوی شهادت و آرزوی گمنام‌شدن کنار هم قرار گرفت و آرزو می‌کرد شهید گمنام باشه. بعد از این ماجرا نگاه ابراهیم به جنگ و شهدای جنگ بسیار تغییر کرد....
_سابقه 4:
معجزه کتاب سلام بر ابراهیم ( پناهیان)
آن‌وقت شهید ابراهیم عاشق چه نوع شهادتی بود؟ وقتی شنید شهیدی در خوابی به کسی گفته بود چرا بدن من را عقب آوردی؟ تا وقتی بدنم عقب نبود آنجا هر شب فاطمۀ زهرا به بالین من می‌آمد. یک لبخندی ابراهیم هادی زد، این‌جوری است؟ رفت و دیگر بدنش نیامد!....
* پاسخ برخی مراجع و مراکز پاسخگویی به شبهات دینی در خصوص موضوع فوق: ( مشروح سئوال و پاسخها موجود و در صورت درخواست ارائه خواهدشد)
- * هر چند بهره مندی ارواح طیبه شهدا از مجالست و عنایت معصومین علیهم السلام در عالم برزخ ممکن است اما اینکه حضرت زهرا سلام الله علیها بر بالین اجساد شهدا حاضر می شوند، در منابع معتبر نیافتیم و ثابت نیست. دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی / استفتائات
-* البته این که حضرت زهرا به زیارت قبور شهدای مفقود الجسد می رود، احتمالا یک ذوق مذهبی است که برخی از مداحان از آن استفاده می کنند. البته روشن است که اگر این امر مستند دینی ندارد، در بیان آن باید از عباراتی همچون «احتمالا یا بعید نیست یا شاید و غیره» استفاده کنند تا چنین القاء نشود که حقیقتا و الزاما حضرت زهرا به زیارت قبور شهدای مفقود الجسد می رود.... مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی
-* اینکه فرموده اید: « و حضرت زهرا سلام الله علیها در این مدت بر بالینشان می روند.» پنداری بیش نیست. شهدای بزرگوار و مؤمنان، طبق احادیث، هر شب در دار السلام خدمت اهل بیت(ع) می رسند؛ لذا معنی ندارد که حضرت زهرا(س) بر سر استخوانهای آنها یا بر سر مدفنشان بیایند.... اداره مشاوره و پاسخ نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها
-* متن سئوال از پایگاه اطلاع رسانی دفترمقام معظم رهبری ؛ استفتاء گردید که بدلیل غیرفقهی بودن سئوال! پایگاههای دیگر را معرفی نمودند.
* نقدوبررسی:
- قبل از هر چیز بایستی خدمت دوستداران شهداء و ارادتمندان این شهیدعزیز؛ عرض کنم که نقد این داستان و موضوعات مشابه ؛ ابدا" ارتباطی با خودشهید و مقام عالی ایشان نداشته و صرفا" نقد گفته ها و خوابها و تعبیرهای راویان و مروجین اینگونه خاطرات و داستانهاست و قطعا" هرگونه ایراد و اشکال در نقل و محتوی متوجه ناشرین و راویان آن است و ساحت محترم و رفیع شهداء از این نقد مبرا و منزه است.
- استناد راوی داستان (هرندی) صرفا" به خواب تعریف شده توسط پدرشهید است و طبق نقل موثق"خواب حجت شرعی ندارد."
- در منابع روایی و عقلی، دلیلی بر اعتبار رویا و خواب در تشخیص مصداق حجت الهی وجود ندارد و با توجه به اینکه هیچ فقیه، متکلم و فیلسوفی به اعتبار رویا در تشخیص حکم فقهی باور ندارد، از این روش در مباحث عقیدتی نمی‌توان بهره‌برداری کرد.
- راوی داستان طبق خواب تعریف شده؛ اشاره به گمنامی شهیدمورد نظر دارد و افتخار سرکشی از ایشان توسط حضرت فاطمه (س) را مختص به شهدای گمنام ذکر می کند؛ حال آنکه شهید منظور نه گمنام بوده و نه مفقودالجسد؛ بلکه دسترسی به پیکر محترمشان بنا به ملاحظاتی مقدور نبوده که پس از یک ماه ؛ دسترسی ممکن شده.
- شهیدی گمنام تلقی می شود که ضمن وجود پیکر از داشتن مدارک شناسایی بدلایلی بهره مند نیست و بصورت گمنام تدفین شده و در حال حاضر قبور شهدای گمنام موجود در کشور موید این موضوع است.
- چند هزار شهید باقیمانده از جنگ که در حالت تفحص هستند؛ فعلا مفقود الجسد تلقی می شوند و ان شاءالله پس از تفحص چنانچه دارای مدارک شناسایی باشند بصورت عادی تشییع می شوند و در غیر اینصورت شهیدمجهول الهویه تشخیص داده شده و گمنام تدفین می گردند.
- شهدایی که با وجود تاییدخبر شهادت؛ پس از تفحص هم پیکرشان پیدا نشود؛ مفقودالجسد تلقی می شوند.
- اینکه راوی داستان (هرندی) برداشت شهید هادی از خواب تعریف شده توسط پدر شهید را بصورت داستان فوق بیان نموده؛ یک برداشت یک طرفه و کاملا"ذوقی است و شاید حکمت مفقودالجسدی این عزیز ؛ موضوعی فراتر از اینگونه برداشتها و منتسب نمودنش به شهید هادی و امثال ایشان داشته باشد.
- شهید ابراهیم هادی نیز یک شهید مفقودالجسد هستند و نه گمنام؛شاید روزی در تفحص های آینده پیکر محترمشان پیداشود! کما اینکه ممکن است یکی از قبور شهدای گمنامی که گاها"مورد زیارت ما قرار می گیرد؛ مزار ایشان ؛ شهید باکری و سایر شهدای مفقودالجسدی که می شناسیم باشد.
- مشهور است که ارواح مومنین و خاصه شهدا در وادی السلام یا دارالسلام به خدمت ائمه علیهم صلوات الله؛ شرفیاب می شوند با این وصف دیگر سرکشی به بدنهای دنیایی و خاکی آنها توسط ایشان موضوعیت ندارد.
- بجز وجود مقدس حضرت ولیعصر(عج) سایر معصومین (ع)؛ شهید و نزد پروردگارشان متنعم ند ؛ لذا اگر گفته می شد که پیکرشهدای مفقود و ایضا" گمنام توسط حضرت مهدی (عجل الله فرجه) در این دنیا مورد تفقد و سرکشی قرار می گیرد ؛ باور پذیر بوده ؛و غیر ممکن نیست ؛اما حضور حضرت زهرا (س) و سایر ائمه بر بالین اجساد شهدا از صحت و وجاهت برخوردار نمی باشد و مجددا" تاکید می گردد که خواب غیر معصوم حجت نیست.
و آخر دعوانا أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین
تسنیم
